Wereldprimeur Yara bij afvoer CO2

Kunstmestfabriek Yara in Sluiskil voert als eerste bedrijf ter wereld CO2 af naar het buitenland. Dinsdag kwam een schip dat CO2 naar Noorwegen moet gaan vervoeren aan in Sluiskil. In Noorwegen wordt de CO2 in de zeebodem gepompt. Maar hoe werkt het en waarom doet Yara in Sluiskil het?
  
CO2 is onmisbaar voor planten, dieren en mensen. Zonder dat zou er amper leven op aarde mogelijk zijn. Alleen is teveel CO2 in de lucht ook niet goed. Het werkt namelijk als een deken waardoor de warmte van de aarde blijft hangen. Daardoor stijgt de temperatuur en wordt bijvoorbeeld het weer extremer. Daarom is het doel dat er in 2030 veel minder uitstoot is door transport, landbouw en fabrieken. Yara in Sluiskil behoort tot de tien fabrieken die de meeste CO2-uitstoten. De kunstmestfabriek is al jaren bezig om dit te verlagen. Met dit nieuwe systeem wordt CO2 niet meer uitgestoten, maar juist opgevangen. Yara maakt er vloeibare CO2 van, dat als voordeel heeft dat het zo makkelijk is te transporteren.
  
Drie kilometer diep
Dit jaar moet de verscheping van de CO2 van Sluiskil naar Noorwegen van start gaan. Het schip Northern Pathfinder, gaat via de sluizen van Terneuzen en de Westerschelde, de Noordzee op. Het is de bedoeling dat de CO2-schepen op het schiereiland Øygarden, ten westen van Bergen, aanmeren. Vervolgens wordt de CO2 overgepompt in buffertanks. Daar pompt een bedrijf het bijna drie kilometer diep de zeebodem in.
In de zeebodem komt het niet in een holle ruimte terecht, maar in een steenlaag. Het lijkt of daar geen ruimte in zit, maar toch zijn er kleine gaatjes. In de gaatjes van de stenen in de zeebodem wordt de CO2 opgeslagen.

Deksel
Dat alleen is niet voldoende, want het is ook belangrijk dat er boven de steenlaag een laag klei zit. Dat heeft namelijk als eigenschap dat er juist geen gaatjes in zitten, waardoor de vloeibare CO2 niet kan ontsnappen. Eigenlijk werkt dat dus als een soort van deksel. Deze plekken worden nauwkeurig onderzocht, want er is dus een sterke steenlaag nodig. Er wordt bijvoorbeeld ook gekeken of het steen tegen temperatuurverschillen kan. De vloeibare CO2 wordt namelijk met zo'n vijf graden de grond ingepompt, maar op zo'n drie kilometer diept kan het wel 80 tot 100 graden Celsius zijn. Temperaturen kunnen de steenlaag kapot maken, maar ook de pijpleiding. De wrijving zou bijvoorbeeld ook een aardbeving kunnen veroorzaken.

Dit is een bericht in samenwerking met Omroep Zeeland

Door: Johnny Willeboordse