Het is dierendag! Heb jij je geliefde huisdier al extra verwend vandaag? Rita Bardoul uit Terneuzen is dol op dieren, maar dat had je misschien al door als je kijkt naar de artikelen die regelmatig bij GO verschijnen. Ook zocht ze voor GO uit hoe dierendag is ontstaan: dierendag is terug te herleiden naar groot dierenliefhebber Franciscus van Assissi, die in de 12e eeuw leefde.
In Nederland wordt dierendag sinds 1930 gevierd. Deze dag is niet lukraak gekozen. Tijdens een internationaal Dierenbeschermingscongres in 1929 in Wenen werd besloten de sterfdag van de heilige Franciscus van Assisi tot Werelddierendag uit te roepen. Wil je weten hoe dat zo gekomen is? Lees het kader onderaan dit artikel.
'Stop liever elke week 2 euro in een potje voor onvoorziene dierenartskosten'
Toch vindt Rita dat je niet perse mee hoeft te doen met dierendag. 'Het is een commercieel feest. Her en der wordt geadverteerd met extraatjes voor dieren op dierendag. Niet aan beginnen! Iedere dag is immers dierendag. Stop liever iedere week 2 euro in een potje voor onvoorziene dierenartskosten.'
Een huisdier werkt vaak bloeddrukverlagend en stressverminderend: 'Het uitlaten van een hond zorgt bijvoorbeeld voor meer beweging en een dier kan eenzaamheid verdrijven. Je dier oordeelt niet, is altijd eerlijk en je kunt er zelfs je verhaal aan kwijt. Lichamelijk contact, zoals aaien en knuffelen geven een positief gevoel.' Maar weet wel waar je aan begint, stelt Rita: 'Neem geen huisdier als je het niet kunt verzorgen. Realiseer je dat ze ook ziek kunnen worden en medische hulp nodig hebben. Daar hangt altijd een fors prijskaartje aan.'
"Ik draag dierendag 2021 op aan Jules Julius Ceasar Bardoul, die 2 jaar geleden naar het rijk van Fransiscus is verhuisd en aan Milou, de prinses van het Mauritsfort, en tevens Meester Muizenvangster van kunstenaar Roeland van der Kleij."

Foto gemaakt en bewerkt door Rita
Van Franciscus van Assissi tot Werelddierendag
'De datum van dierendag is gerelateerd aan de sterf- tevens feestdag van Sint Franciscus van Assisi', schrijft Rita, 'Franciscus van Assisi (1181-1226) stichtte in zijn tijd de kloosterorde van de Franciscanen of Minderbroeders. Volgens de legendes predikte Van Assisi niet alleen onder mensen maar ook onder dieren en voerde hij vele gesprekken met de leden van het dierenrijk. Wie in Assisi is geweest begrijpt dit meteen: de vogels in de bossen spreken alle talen, maar je dient wel te luisteren.'
Franciscus was een zoon van Petrus van Bernardone, een welgestelde lakenkoopman uit Assisi. Zijn vader was op het moment van zijn geboorte voor zaken in Frankrijk. Pica de Bourlemont (zijn moeder) gaf hem de naam Giovanni (Johannes). Zijn vader maakte daar bij thuiskomst Francesco, 'Fransman', van. Het kan ook zijn dat hij die bijnaam pas later kreeg omdat zijn vader hem meer dan eens naar Frankrijk stuurde om handel te drijven.
Volgens zijn eerste biograaf Thomas van Celano leefde Franciscus in zijn jeugdjaren als een wildebras: hij zwierf met zijn kameraden door de stad en gaf veel geld uit aan feestmalen en kleding. Thomas stelde dat waarschijnlijk zo voor om het contrast met zijn bekering beter uit te laten komen. Vermoedelijk was Franciscus echter ook in zijn jeugd al een creatief en fijngevoelig mens. Hij wijdde zich aan de liefde, streefde naar de ridderslag en gedroeg zich bij tijd en wijle als minnezanger of troubadour.
In 1205 kreeg hij een visioen in het kerkje van San Damiano. Hij voelde zich aangesproken door de daar afgebeelde Gekruisigde: 'Franciscus, ga en herstel mijn huis'. Hij trok zich als een kluizenaar terug in de eenzaamheid en wijdde zich aan de melaatsen, het herstellen van kerkjes en aan het gebed. Zelf wilde hij de allerarmste zijn. Hij bedelde zijn dagelijks voedsel bij elkaar, daarvan delend met anderen die nog minder hadden dan hij.
Vanaf dat moment werd zijn enige geliefde 'Vrouwe Armoede'. Zijn vader, die van mening was dat zijn zoon tot de rang van dorpsgek was vervallen, probeerde hem met dreiging en verleiding terug te laten keren naar een werelds leven. Uiteindelijk legde Franciscus in de lente van 1205 tijdens een scène op het plein bij de bisschop zijn kleren aan de voeten van zijn vader (die ze immers had betaald) en wijdde zich toe aan God met de woorden: "Nu kan ik werkelijk zeggen: Onze Vader in de hemel", waarop de bisschop zijn mantel om hem heen sloeg.
In 1225 schreef Fransiscus het zonnelied https://www.youtube.com/watch?v=bazwVZ2ithE Hij stierf op de avond van 3 oktober 1226. Op 4 oktober werd het lichaam van Franciscus in een processie door de stad gevoerd, naar de kerk van San Giorgio in Assisi, alwaar hij begraven werd. In dezelfde kerk sprak paus Gregorius IX twee jaar later zijn heiligverklaring uit. Op verzoek van de paus begon Elias van Cortona met de bouw van de Sint-Franciscusbasiliek boven zijn graf. De dag waarop de processie plaatsvond werd gekozen tot zijn feestdag.
In 1929 werd de dag van Sint-Franciscus tevens Werelddierendag. Ilse Winter uit Brno in Tsjechië schreef in mei 1927 een brief aan Margaret Ford in Londen, waarin ze voorstelde om één dag per jaar speciaal aan de dieren te denken. Ford was voorzitster van de wereldvereniging van de dierenbescherming. Zij vond het een prachtig idee en de beide dames kwamen overeen dat de feestdag, waarop de Katholieke Kerk Franciscus herdenkt, een goede datum voor zo'n dierendag zou zijn.
Tijdens een internationaal congres van verenigingen voor de bescherming van dieren in mei 1929 in Wenen waar R. Spurrier, secretaris van de "National Council for Animal Welfare" de belangrijkste pleiter voor deze dag was, werd 4 oktober uitgeroepen tot Werelddierendag. Dit werd toen al in enkele steden gevierd in Amerika, Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Australië en Indië. De eerste officiële dierendag in Nederland was op 4 oktober 1930.

