Spullen oude blauwselfabriek Sas van Gent naar Industrieel Museum

Geplaatst: 25 augustus 2020 om 15:02

Fabrique de bleu d'Outremer Guimet, ofwel de Blauwselfabriek Sas van Gent - Ouderen onder ons zullen het nog wel weten: je voegt een zakje blauwsel toe aan het wasgoed om het witter te laten worden. Oude spullen van de voormalige blauwselfabriek Sas van Gent zijn opgedoken en geschonken aan het Industrieel Museum.
Blauwselfabrieken bestonden al in de 17e eeuw: voorname grondstof was kobalthoudende smalt die werd door molens vermalen tot poeder en was dan voor gebruik gereed. Blauwselfabrieken gebruikten zware metalen en waren bijzonder milieuonvriendelijk, stonken en vervuilden het water.

Geschiedenis
In 1826 werd de vervaardiging van synthetisch ultramarijn, het ultramarijnblauw ontdekt. Het werd vervaardigd uit kaolien, soda, zwavel en pek of houtskool. Dit wordt gestookt, waarbij een groene verfstof ontstaat. Bij afkoeling oxideert deze tot ultramarijnblauw.
Dit blauwsel was goedkoper en kon in grote hoeveelheden vervaardigd worden. Zo kwam het in de handel als witmaker, het werd tot ver na de Tweede Wereldoorlog voor de witte gezinswas gebruikt.
Ook in de industrie gebruikte men het als kleurstof, bijvoorbeeld om schrijfpapier lichtblauw te maken en kunstenaars, decorateurs, ververijen en schilders gebruikten het. Renoir gebruikte Guimets ultramarijn in zijn meesterwerk 'les parapluies'.

Verffabriek in Sas van Gent
Guimet veroverde vele prijzen met zijn middel en startte in 1831 een fabriek in de regio Lyon. In Sas van Gent stond een verffabriek 'Van Kricke', die ook al blauwselfabriek was in 1900, deze kwam in 1911 in handen van Dhr. Guimet. Door het succes van dit product kon de Compagnie des Produits Chimiques d'Alais et de la Camrgue worden opgericht, de vervolgens de chemische groep Pechiney zal worden. De productie in Sas van Gent is omstreeks 1930 gestaakt, toen werd er wel nog verpakt en verzonden.

Bij het opruimen van het archief van het bedrijf dat nu op de plaats van de vroegere blauwselfabriek gevestigd is zijn nog wat spullen gevonden en aan het Industrieel Museum gedoneerd. Op deze manier blijft weer een stukje industriële geschiedenis van Sas van Gent bewaard.