Tsjech aangehouden voor rijden onder invloed
vrijdag 5 december om 12:17
Een arm om de schouder, hand in hand steun zoekend bij elkaar, een bos witte bloemen in de hand. Familie en vrienden met een wit T-shirt met daarop de foto van het gezin. Honderden mensen liepen mee om steun te betuigen, waaronder veel kinderen. Zaterdagavond zijn de 29-jarige moeder, Ayse, en haar 5-jarige dochter, Qiayza, herdacht met een stille tocht. Maandagavond 6 oktober kwamen ze om het leven in hun woning.
Er wordt gedempt gesproken en mensen langs de route schuiven de gordijnen iets open of komen even buiten staan om naar de stoet te kijken. Ongeloof en verdriet is wat er op de meeste gezichten te lezen valt. Op sociale media werd iedereen uitgenodigd aanwezig te zijn bij de stille tocht om samen moeder Ayse en dochter Qiayza te herdenken. "We lopen ook om onze steun te betuigen aan papa Qayn die zijn twee grootste liefdes heeft verloren, en wiens kracht en verdriet we samen willen dragen", was te lezen in de aankondiging van de familie.
Nog even spelen in de speeltuin aan de Bachlaan waar Qiayza graag kwam voor de tocht begint. Er worden witte en groene ballonnen opgeblazen en uitgereikt aan iedereen die dat wil. Aan de oproep om witte en groene kleding te dragen is massaal gehoor gegeven. Xionise Victorina, de nicht van Qiayza’s vader Qayn, neemt vooraf het woord en legt uit hoe de route loopt. Ze weet niet zo goed wat ze moet zeggen, maar is erg dankbaar dat er zoveel mensen gekomen zijn. Bij het huis van opa wordt er even halt gehouden: hij kijkt vanachter het raam mee naar de tocht. Via het parkeerterrein bij de Lidl wordt ook even stilgestaan bij het huis van oma. Daarna loopt de route verder via de Beethovenstraat, Beethovenhof, Bellamystraat, Frederik van Eedenstraat en Zuiderparklaan naar het huis van het gezin aan de Vincent van Goghstraat.
Xionise neemt het woord en ook oma en het broertje van de vader geven een korte speech. Daarna worden er fakkels met witte en groene rook aangestoken en is het moment gekomen om de ballonnen op te laten.
Velen kenden het gezin persoonlijk: "Ik heb een aantal jaar met haar [Ayse] gewerkt. We gingen eigenlijk een rondje fietsen, maar zijn toch even gaan kijken en hebben een stuk meegelopen. Ik ben blij dat we dat hebben gedaan. Het is onverklaarbaar."
"Onze opa's zijn familie. Ik ging zelf niet zoveel met Ayse om, maar vooral met haar broers. Wat er steeds door je hoofd gaat is: Waarom? ....Waarom?"
Door: Rens Schuit
