Zie de maan schijnt door de bomen
vrijdag 5 december om 19:00
De omheining achter het huis maakt al nieuwsgierig. ‘’Je kunt door de grijze poort, maar wel goed dichtdoen anders lopen de poezen weg,’’ had hij gezegd. Cadzand koestert zich deze morgen in een laat zomers zonnetje. Het is even na negen uur ’s ochtends. Een blik door het raam van het schuurtje is verrassend. Hier klopt het hart van Omroep ZVL.
In Cadzand wordt dit uur radio gemaakt. Franklin Fremouw (67) zit in korte broek achter de ‘’tafel’’, omringd door apparatuur. Elke ochtend (ma-vrij) presenteert hij van 9 tot 10 zijn radioprogramma ‘’FF wat anders’’ voor Omroep ZVL, de streekomroep voor heel Zeeuws-Vlaanderen. Deze zomer is hij deel van de zomerprogrammering.
Eerder maakte hij radio bij Scheldemond, maar sinds die lokale zender is opgegaan in Omroep ZVL, heeft hij – als vrijwilliger – een nieuwe zender waarop hij te horen is. Ruim voor negen uur is hij al in zijn ‘’thuisstudio’’ te vinden. In zijn hokje heeft hij bijna alles zelf gebouwd. Tot een paar jaar geleden werkte hij nog bij Dow, maar sinds zijn pensionering heeft hij de tijd aan zichzelf.
En tijd is belangrijk, zegt hij. Na een uurtje radio ligt de dag nog aan zijn voeten. ‘’En mijn vrouw wil ook wel eens met me op pad,’’ zegt hij tussen twee platen door. Omroep ZVL maakt deze zomer elke ochtend live radio van 9 tot 12. Het eerste uur is van Franklin en komt uit de studio in Cadzand en de daarop volgende uren vanuit de studio in Terneuzen. Eind augustus wordt weer geschakeld naar de traditionele programmering.
Deze morgen staat Franklin op scherp. Niet alleen moet hij de boel aan elkaar praten. Hij moet ook contact houden met de locatie van waar de verslaggeversploeg vandaag verslag doet. Tussendoor ‘’knalt’’ hij er even een jingle doorheen: ‘’De Zóóóómer van ZVL!!’’, klinkt het koortje.
Zo zorgt Franklin Fremouw ervoor dat zijn droom van vroeger ook realiteit wordt. Liefst had hij professioneel radio gemaakt. Vaak was hij ook in Hilversum te vinden. Maar het leven had andere dingen voor hem in petto, dus ging hij bij Dow aan de slag als chemisch procesoperator.
Toch bleef zijn radiohart kloppen. En door de jaren heen bouwde hij zijn eigen radio-walhalla in zijn achtertuin. Veel ouderwetse, analoge, apparatuur. Als hij trots de klep bovenop zijn presentatiedesk opent, is er een jungle van elektronische onderdelen te zien. Hier zit liefde in…en honderden uren werk in.
‘’Even een plaat afkondigen,’’ zegt hij vlak voordat hij de microfoon ‘’on air’’ zet. In zijn handen een vinyl singeltje. ‘’Ik draai elk uur iets van vinyl. Dat heeft toch even wat anders,’’ zegt hij met een lach op zijn gezicht.
Genieten doet hij van elke minuut. ‘’Toen ik hoorde dat we deze zomer veertig keer op een locatie zouden zitten met onze verslaggevers, vond ik dat wel ambitieus, maar het pakt geweldig uit.’’
Tegen tienen, als de zon uitbundiger gaat schijnen wordt het warm in zijn studio. Het valt mee, legt hij uit, omdat hij altijd vroeg op de dag zit. ‘’Nee, dan ’s winters, dan moet ik eerst dit kacheltje aanzetten. Dat ben ik wel eens vergeten en toen heb ik met mijn jas aan zitten presenteren.’’
Dan loopt het al tegen tienen. Franklin rekent even, hoe hij met zijn laatste muziekje aan het einde van de uitzending precies uitkomt. Hij heeft er een soort extra instinct voor ontwikkeld. ‘’Want het zou zonde zijn als je van de laatste plaat maar twintig seconde kunt draaien.’’
Dan kondigt hij de presentator van het volgende uur aan en hij wenst de luisteraars van Omroep ZVL een fijne dag toe. Morgen is hij er weer. Alledaags is het allemaal niet, dat radio maken achter in de tuin. ‘’Klopt,’’ zegt Franklin, ‘’het is ff wat anders.’’
Door: Koen Mijnheer
